Ülkemizde sayıları yaklaşık on milyonu bulan engelli vatandaşların sorunlarının tespit edilerek alınması gereken tedbir ve önlemlerin belirlenmesi, engelli vatandaşlar için daha sağlıklı politikaların üretilmesi ve uygulanması için Anayasanın 98. ve İç Tüzüğün 104. ve 105. maddeleri gereğince meclis araştırması açılmasını saygılarımızla arz ve teklif ederiz.
Gerekçe:
Ülkemizde engellilerin sayısı ile ilgili tam istatistikler bulunmamakla birlikte toplam nüfusun %12 sini engellilerin oluşturduğu ifade edilmektedir. Bu da yaklaşık olarak on milyon engelli anlamına gelmektedir.
Engelli bireylerin içlerinde bulundukları toplumsal yapı bu vatandaşların toplumla işlevsel bir bütünlük içinde barışık yaşamalarını güçleştirmektedir. Kendi engelleri dışında bir çok sorunla da mücadele etmek zorunda kalan engelliler, düşük yaşam kalitesi ile yaşamak zorunda, temel bir insan hakkı olan bireyin kendisini gerçekleştirme hakkından mahrum kalmaktadırlar.
Engellilerin topluma katılmalarının önündeki en büyük engellerin ulaşım, fiziksel çevre ve konut sorunları olduğu söylenebilir. Fiziksel çevre inşa edilirken içinde yaşayan herkes düşünülerek inşa edilmek zorundadır. Yaşanılan konuttan tüm kamusal yaşam alanlarına ve ulaşım araçlarına kadar tüm çevresel unsurların engellilerin özellikleri ve gereksinimleri dikkate alınarak tasarlanmadığı bir gerçektir.
Engellilerin rehabilitasyon gereksiniminin yeterince karşılanamaması engellilerin toplumla bütünleştirilmesine önündeki en büyük engellerden bir diğeridir. Bugün ülkemizde ne yazık ki engelliler için, yeterli eğitim ve rehabilitasyon (mesleki eğitim ve rehabilitasyon dâhil) merkezi bulunmamaktadır.
Engellilerin toplumla bütünleşmesinin önündeki en önemli engel ise istihdam sorunudur. Ülkemizde, henüz engellileri de gözeten sistemli bir iş analizi ve meslek tanımlaması çalışması yapılmamıştır. Engelliler çok sayıda işte, kendi kendilerine yaptıkları girişimlerle çalışma deneyimleri yaratmaktadırlar. Oysa gelişmiş ülkelerde iş analizleri, meslek tanımları son derece önemlidir. Bir başka güçlük de engelli istihdamını kolaylaştırmada kullanılan araçların yeterince geliştirilmemiş olması ve uygulanmamasıdır. Dünyanın her yerinde engellilerin, istihdamı ile ilgili bazı kolaylaştırıcı yollar aranmakta ve uygulanmaktadır. Engellilerin çalışacağı ortamların onların gereksinimlerini karşılayacak şekilde tasarlanıp yapılması, engellilerin istihdamını kolaylaştıracak teknolojik gelişmenin desteklenmesi, istihdama uygun eğitim verilmesi Standart Kurallarda altı çizilen diğer konular arasındadır. Bugün ülkemizde engelli iş gücü arasında işsizlik oranının tam olarak ne olduğu bilinmemektedir. Buna karşın bu oranın %99'lar dolayında olduğu ifade edilmektedir. Bu oran gerçeği yaklaşık ifade ediyor bile olsa, sorunun boyutlarını sergilemeye yeterli görünmektedir. Bu nedenle, kendine özgü yanlarıyla engelli sorunlarının en önemli boyutlarından birini oluşturan engellilerin istihdamı sorunu, sosyal politikanın odağında yer alarak en kısa sürede çözüme kavuşturulmayı beklemektedir.
Engellilerin çalışması ve işsizlikten korunması konusu bir yandan uluslararası belgelere uygun hukuksal düzenleme gereksinimini karşılayacak yeni çalışmalar yapılmalıdır. Engellilerin yaşamlarını kolaylaştıran yasal birçok düzenleme bulunmasına rağmen bu düzenlemelerin gereksinimleri karşılamaktan çok uzak oldukları ve pratikte ise farklı uygulamalar, bürokratik engeller sayesinde var olan haklardan bile yararlanamadıkları görülmektedir.
Dünyada olduğu gibi ülkemizde de engellilerin çok büyük çoğunluğunun toplumun yoksul kesimlerinden geldiği ve yoksulluk içinde yaşadıkları ifade edilmektedir. Engelli ailelerinin maddi sıkıntılarından dolayı engelli çocuklarını okula gönderemedikleri belirtilmektedir.
Ülkemizdeki engellilerin sorunlarının neler olduğunun araştırılıp bir an önce düşük yaşam kalitelerinin yükseltilmesi, üretime katılabilmelerinin sağlanması ve kendilerini gerçekleştiren bireyler olarak yaşayabilmelerinin koşullarının sağlanması amacıyla bir araştırma komisyonu kurulmalıdır.
1) Sırrı Süreyya Önder (İstanbul)
2) Pervin Buldan (Iğdır)
3) Hasip Kaplan (Şırnak)
4) Sırrı Sakık (Muş)
5) Murat Bozlak (Adana)
6) Halil Aksoy (Ağrı)
7) Ayla Akat Ata (Batman)
8) İdris Baluken (Bingöl)
9) Hüsamettin Zenderlioğlu (Bitlis)
10) Emine Ayna (Diyarbakır)
11) Nursel Aydoğan (Diyarbakır)
12) Altan Tan (Diyarbakır)
13) Adil Kurt (Hakkâri)
14) Esat Canan (Hakkâri)
15) Sebahat Tuncel (İstanbul)
16) Mülkiye Birtane (Kars)
17) Erol Dora (Mardin)
18) Ertuğrul Kürkcü (Mersin)
19) Demir Çelik (Muş)
20) İbrahim Binici (Şanlıurfa)
21) Nazmi Gür (Van)
22) Özdal Üçer (Van)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder